پرش به محتوا

سوراخ بینی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
سوراخ بینی چندین کارکرد دارد که مهم‌ترین آن‌ها بویایی، پالایش هوای تنفسی، و تنظیم دمایی است.

سوراخ بینی یا مَنخَرین[۱] اندام بیرونی دستگاه تنفسی جانوران است که از راه آن هوا به درون شش‌ها راه می‌یابد.

کارکرد

[ویرایش]

سوراخ‌های بینی از جمله بخش‌های فعال در کارکرد بسیاری از سامانه‌های عملی و کالبدشناختی بدن هستند:

  • بویایی
  • پالایش هوا از راه موهای ریز درون خود و مخاط تولید شده توسط غدد که باعث به دام افتادن بعضی ذرات خارجی می‌شود. این ذرات در غیر آن صورت توسط عطسه از بدن بیرون فرستاده می‌شوند.
  • تنظیم دمایی هوای در تماس با شش‌ها، با ایجاد نقش یک مبادله‌گر گرمایی و حتی مشارکت در تنظیم دمایی مغز مانند آنچه در انسان اتفاق می‌افتد. در عکس‌هایی که توسط تابش فروسرخ به رنگ روشن‌تر دیده می‌شود. تنباکو و کافئین باعث کاهش جریان خون در این منطقه شده و آن را خنک می‌کنند.
  • در بعضی گونه‌ها همچون اعضای تیره‌های فیلان و مورچه‌خوران، پشک آن‌ها بلند و کشیده‌است.

منابع

[ویرایش]